Destinacioni i Udhetimit Tone

Dita e Peste Sot do shohim sesi të hysh në gëzimin dhe ngushëllimin e Jezusit ndërsa ai shijon lavdinë e Ringjalljes. Si reaguan dishepujt e Jezusit ndaj vdekjes së tij: dhimbje dhe thyerje zemre, frikë dhe ankth, dyshim dhe pasiguri dhe zhgënjim. Jezusi i Ringjallur merr rolin e “ngushëlluesit” dhe u sjell gëzim dhe ngushëllim të gjithë dishepujve të tij. Sa e madhe eshte Dashuria Hyjnore? Ne lutemi për hirin e njohjes intime të të gjitha të mirave që Perëndia ndan me dashuri me ne, që të mbushura me mirënjohje, të mund ta duam dhe t’i shërbejmë Zotit. Ky meditim përfundimtar ne fund te kesaj jave lutje dhe agjerimi, na frymëzon që të nisemi sërish në udhëtimin tonë të besimit, me forca te reja dhe fokus me te qarte.   Tekstet e sugjeruara: Gjoni 20:1-29 Gjoni 21:1-19 Lluka 24:13-35 Gjoni 15:1-17 Mateu 28:16-20 Pikat për reflektim: Hyni në gëzimin dhe ngushëllimin e Ringjalljes. Mendoni për dashurinë e Perëndisë dhe mbushuni me mirënjohje, në mënyrë që ta doni dhe t’i shërbeni Zotit. Cilat janë përvojat e jetës së re pasi besuat ne Krishtin, që ju bien në sy në jetën tuaj? Kur ka qenë Jezusi një ngushëllues për ju? Kur ju ka sjellë gëzim dhe ngushëllim? Çfarë dhuratash i ka dhënë Perëndia botës? Çfarë dhuratash ju ka dhënë Zoti? Si mund t’ia ktheni Perëndisë, jo vetëm me fjalë, por me vepra pasi kuptoni cfare ka bere per ju? Lutje: Merr, Zot, dhe merr gjithë lirinë time, kujtesën time, kuptimin tim dhe gjithë vullnetin tim – gjithçka që kam dhe e quaj timen. Më ke dhënë të gjitha. Ty, Zot, po ta kthej. Gjithçka është e jotja; bëj me të çfarë të duash. Më jep vetëm dashurinë dhe hirin tënd. Kjo më mjafton.

Ku po na drejton Jezusi?

Dita e Katert Sot do te reflektojme nese do te kemi pikëllim dhe dhembshuri për Jezusin i cili vuajti per ne. A eshte e llogjikshme të vuash me Jezusin, kur shikon pasionin e tij për ne? Kur mendojme per rrugen qe Perendia zgjodhi per Jezusin, a ndjejme qe eshte nje rruge e ngjashme  ku Zoti po na udhëheq-një rrugë që të gjithë ne do të duhet të ecim në këtë jetë? Rruga e Jezusit përfshin suksesin, keqkuptimin, vuajtjet, vdekjen dhe humbjen, pritjen në ankth dhe jetën e re. Jezui e modeloi këtë rrugë për ne dhe me shembuj të tjerë në jetën tonë të njerëzve që kane ndjekur udhen e Krishtit. Kur e kuptojmë se ku jemi në kete shteg, e kuptojmë se sa jemi solidarë dhe te ngjashem me Jezuin. Si perfundim le ta zhvendosim fokusin te Jezusi në kryq. Per cilet njerez do ishe i gatshem te sakrifikoje? Si mund ta masesh dhe vleresosh nivelin e sakrifices? Tekstet e sugjeruara: Mateu 16:24-28 Mateu 27:33-56 Marku 15:22-41 Lluka 23:33-49 Gjoni 19:16-37 Rruga e Pashkës: Suksesi – Keqkuptimi / Refuzimi – Vuajtja – Vdekja / Humbja – Pritja – Jeta e Re.   Pika për reflektim:
  • Reflektoni se ku jeni në shtegun e Krishtit?
  • Përdorni imagjinatën tuaj ose uluni para një kryqi. Si duket? Si ju bën të ndiheni?

Si mund të qëndrojmë në shtegun hyjnor në udhëtimin tonë të besimit?

Dita e trete Ne duhet te piqemi dhe te aftesohemi per te dalluar frymërat,te jemi të vëmendshëm ndaj frymërave të ndryshme që na tërheqin në një drejtim ose në një tjetër. Cfare metodash konkrete mund te perdorim për të na ndihmuar t’u përgjigjemi nxitjeve të frymës së Zotit në jetën tonë dhe t’u rezistojmë lëvizjeve të frymës së rreme? Ne te njejten kohe, na duhet te forcojme miqësinë tonë me Jezusin. Një përbërës i rëndësishëm qe duhet te kemi parasysh është lutja ndersa lexojme dhe kujtojme elemente nga jeta e Jezusit dhe kërkimi i hirit për ta njohur më nga afër, për ta dashur më me përkushtim dhe për ta ndjekur Atë më plotësisht. Tekste të sugjeruara:
  • Selanikasve 5:14-22
  • Psalmi 34
  • Luka 10:29-37
  • Mateu 6:19-21
Pika për meditim: Medito për lëvizjet e frymës së Zotit dhe të frymës së rreme në jetën tënde dhe për miqësitë që të ndihmojnë të qëndrosh në shtegun drejt Perëndisë ose te largohesh prej ketij shtegu. Si përpiqet fryma e rreme t’ju mashtrojë në mënyra tinëzare dhe tinëzare? Ku e sheh më qartë frymën e Zotit në jetë? Si po i përgjigjesh? Si po e thelloni miqësinë me Jezuin? Cilët janë miqtë me besim që të frymëzojnë dhe të ndihmojnë të qëndrosh në shtegun drejt Perëndisë? Medito për miqtë e Jezuit në Ungjij, për shembuj nga historia e kishes, për miqtë e për familjen.

Pse ecim në këtë rrugë të veçantë dhe jo në një tjetër?

Dita e Dyte – Pse ecim në këtë rrugë të veçantë në udhën tonë të besimit dhe jo në një tjetër? Le te meditojme mbi Mishërimin, se si Zoti e shikon botën me dashuri dhe hyn në të. Në mënyrë të ngjashme, Perëndia shikon rremujen e jetës sonë dhe hyn në të. Në jetën tonë gjejmë vazhdimisht dëshmi të Perëndisë që vepron në ne. Medito mbi Thirrjen e Mbretit, mbi thirrjen bindëse të zërit të Jezuit në jetën tonë. Te gjitheve na paraqen dy standarte, qe krijojne thirrjet konkurruese në jetën tonë për «pasuri, nderim dhe krenari» ose për «varfëri, çnderim dhe përulësi». Tekste të sugjeruara: Gjoni 1:35-45 Luka 5:1-11 Mateu 9:9-13 Mateu 4:1-11 Pika për meditim: Medito për aktivitetin e Perëndisë në jetën tënde dhe për zërat e ndryshëm që të thërrasin. Medito për Mishërimin: Si hyn Perëndia në mes te jetës sate? Ku i gjen dëshmitë e Perëndisë në veprim: në heshtjen e lutjes  apo në jetën tënde të përditshme? Thirrja e Mbretit: Përfytyro një udhëheqës të botës dhe pastaj imagjino Jezuin. Cfaredo beje po te therriste nje drejtues i njohur financiar, politik apo strategjik? Ku e dëgjon zërin e Jezuit në jetën tënde? Ne c’drejtim po të thërret Jezusi? Dy pyetje:
  • Kur tundohesh të ndjekësh pasurinë, nderimin dhe krenarinë në një mënyrë jo të shëndetshme?
  • Si po të fton Jezusi të thellohesh në varfëri, çnderim dhe përulësi?

Pengesat ne rrugetimin e besimit

 – Dita 1 ne javen e Lutje/agjerimit A ndjej një pikëllim të thellë dhe të madh për mëkatet e mia, turp dhe pështjellim që mëkati im është një pengesë midis meje dhe Perëndisë? Katër lloje kryesore pengesash që hasim në udhëtimin tonë të besimit: mëkatin, idhujt e rremë, lidhjet dhe dyshimet për veten. Meditimi për pengesat që hasim gjithmonë duhet të vendoset brenda kontekstit të dashurisë dhe mëshirës së pafund të Perëndisë. Ne jemi mëkatarë, por të dashur nga Perëndia. Te lutemi që të provojmë gëzimin e thellë që vjen kur Perëndia na fal. Tekste të sugjeruara: Gjoni 8:1-11 Luka 18:9-14 Mateu 6:19-21 Romakëve 7:13-23 Psalmi 51 Pika për të medituar: Meditoni për pengesat në udhëtimin tuaj të besimit. Mëkat: Çka ju shtyn të largoheni nga Perendia dhe të shkoni në rrugë të gabuar? Idhujt e rremë: Çfarë të shpërqendron në udhëtimin tënd dhe të bën të humbasësh përqendrimin te Perëndia? Të lidhurit pas dytesoreve: Cilat janë gjërat që kapeni fort dhe ju rëndojnë ne ecjen e besimit? Vetë-dyshimi: A po has një pengesë të frikshme tani? A mund t’ia ofrosh këtë Jezusit?

Modeli i agjerimit te Danielit

Javen qe vjen besimtaret jane ftuar te luten dhe agjerojne per nje jave. Qellimi eshte per te fokusuar veten ndersa 2022 fillon. Kjo jave eshte nje ndalese ku besimtari reflekton mbi ate qe shkoi, pendohet per cdo gje qe e kupton nuk eshte bere ne vullnetin e Perendise dhe perpiqet te kuptoje se cfare Perendia kerkon qe besimtari individualisht dhe ne grup duhet te beje. Agjerimi eshte sugjeruar nga Perendia, jo si nje mjet per te ndryshuar Perendine, por per ten a ndryshuar ne. Agjerimi nuk eshte nje menyre per t’i kerkuar Perendise favore te vecanta dhe absolutisht nuk duhet te behet per t’u mburrur mbi pershpirtshmerine tone. Agjerimi na sjell ne nje perjetim ku ne dorezojme ato deshira dhe plane qe jane te frymezuara nga mishi dhe jo nga fryma dhe ne te njejten kohe duke hapur zemren per ate qe Zoti do te na flase per vete dhe per te tjere. Agjerimi sipas Danielit eshte perdorur shume nga besimtaret dhe kishat sin je metode per te filluar vitin, pergjate Kreshmes apo ne situata te ngjashme. Kjo menyre agjerimi fton me shume besimtare te fillojne te disiplinojne veten, pa u frikesuar nga ajo qe kane degjuar per agjerimet e tjera ku ne shumicen e rasteve besimtari ka pire vec uje. Nje nga lehtesirat qe ofron kjo menyre agjerimi eshte mundesia per te vazhduar detyrimet ditore ne shtepi apo pune, ndersa je ne kete sezon agjerimi. Agjerime te tjera shpesh kerkojne jo vetem me teper kohe por te ftojne te besh me pak aktivitete fizike qe e lodhin me shume dike qe nuk eshte duke ngrene. Agjerimi sipas Danielit eshte nje agjerim i pjesshem, prad isa ushqime vazhdojne te perdoren, ndersa te tjera jo. Shpesh ky lloj agjerimi behet per 21 dite, duke ndjekur ate qe bere Danieli, por ky agjerim funksionon mire si discipline dhe per agjerime me afate me te shkurtera kohore. Ky lloj agjerimi permendet ne bible kryesisht ne dy pjese te librit te Danielit: “  “Të lutem, vëri në provë shërbëtorët e tu për dhjetë ditë, dhe të na jepen perime për të ngrënë dhe ujë për të pirë..”( Danieli 1:12) “Në atë kohë, unë, Danieli, mbajta zi për tri javë të plota.  Nuk hëngra ushqime të zgjedhura, nuk futa në gojën time as mish as verë dhe nuk u vajosa aspak, deri sa kaluan tri javë të plota. (Danieli 10: 2-3) Pra, mbi te gjitha, agjerimi eshte nje discipline shpirterore ku ndjekesit e Jezusit mund t’i afrohen me shume Perendise dhe ta fokusojne vemendjen e tyre drejt Perendise dhe rrugeve te Tij. Ne kulturen e sotshme qe na ofron modelin e te qenurit gjithmone te zene dhe te shperqendruar, te hysh ne kete experience agjerimi eshte sikur te shtypesh butonin “ndalo dhe prit” dhe te hysh ne pushimin qe Krishti ofron. Ne keto momente eshte me e lehte te degjosh ate zerin e qete te Frymes se Shenjte ndersa te zbulon te vertetat e Perendise, dhe drejtim si per individin dhe per kishen. Me kete metode agjerimi, ju mund te shijoni ushqim por ne nje menyre me te thjeshte, duke i thene vetes qe do kujdesesh edhe per shpirtin dhe jo vec per nevojat e trupit. Nje metode e tille ndihmon ne balancimin e kontrollit te deshirave trupore qe perfshin dhe te ushqyerit.       Cfare ushqimesh perfshihen ne diete pergjate agjerimit te Danielit?
  • Te gjithe llojet e frutave dhe perimeve, dritherave dhe farave.
  • Vajrat si ulliri, canola,fara rrushi, kikiriku dhe sesam.
  • Pije: uje dhe caj pa kafeine.
  • Te tjera: Tofu, produkte te sojes, uthulla, kripa, piperi dhe seasonings
  Cfare ushqimesh duhen shmangur?
  • Te gjithe llojet e mishrave, te produkteve te qumeshtit, dhe vezet.
  • Te gjithe embelsuesit..
  • Buka e bere me maja dhe produkte tjera te bera me miell.
  • Ushqime te procesuara dhe qe kane preservues artificiale.
  • Ushqimet e fergura si chips, french fries
  • Ushqimet me yndure te shtuar si margarine, dhe dhjamra te ndryshem
  • Pije qe perfshijne: kafen, caj me kafeine, pije me gaz, pije energjike dhe me alkool.
  Perdorimi i medias, TV dhe telefonave:
  • Zvogelo ne maksimum shikimin e TV, pervec asaj qe eshte thelbesore ose kur je i detyruar te vendosesh programe per femijet. Nga praktika eshte me e lehte ta heqesh fare sidomos kur ke probleme me disiplinimin ne kete drejtim.
  • Mos shiko filma apo te luash lojra ne kompjuter.
  • Perfshirja online (kompjuter apo cellular) te jete vec per aresye pune apo shkolle.
Zoti ju ndihmofte ndersa beni kete perkushtim!  

A ke nevoje per ndihme apo shpetim?

A ke nevoje per “shpetim” apo “ndihme’?
Kam qene duke menduar qe dje lidhur me kete teme e cila eshte e nderthurur si ne gjuhen praktike, financiare dhe teologjike.
Ne anglisht shprehjet perkatese jane “rescue” dhe “help” dhe nganjehere per ne qe i perdorim edhe ne te menduar te dyja gjuhet sikur na ndihmojne te jemi me te qarte.
 
Ne ate qe une arrij te kuptoj eshte: “shpetim/rescue” ndodh ne raste kur individi apo grup individesh nuk shohin rrugezgjidhje tjeter pervec se nje ndihme jashte tyre, t’i nxjerre nga situata. Ne raste shpetimi, puna qe duhet te beje personi qe shpetohet eshte minimale krahasuar me punen qe kryen pala shpetuese. Si psh: afganet qe duan te largohen nga Afganistani, u duhej te shkonin ne aeroport, por nese nuk merren me avion ata mbesin ne vend. Nje person qe ka rene ne grope dhe i eshte zgjatur dora per shpetim, u duhet te zgjasin doren e tyre apo te kapin litarin e shpetimit dhe te mbahen fort pas tij.
 
Ndersa ne rastin e te ndihmuarit roli i personit qe ndihmohet rritet dhe behet kryesori ne daljen nga situata. Psh te larguarin afgane qe duan te kalojne kufirin tokesor u duhet te udhetojne dhe ta kalojne vete kufirin-ndihma eshte qe lejohen te kalojne. Dikujt qe i hidhet litari per te dale jashte nga gropa, u duhet te perdorin gjithe aftesite per t’u ngjitur, sepse litari eshte thjesht i fiksuar diku, por nuk te terheq.
 
Ndersa programe sociale krijohen per t’u ardhur ne ndihme nevojtareve, une shikoj te dyja menyrat e ndihmes dhe shpetimit, here te ndeerthurura dhe here dukshmerisht te vecuara. Emigranteve te rinj u ofrohen mundesi te caktuara per t’u pergatitur per tregun e punes, por i mbetet atyre ne dore per ta perdorur mundesine. Te tjere nevojtareve u jeper nje cek mujor duke supozuar qe keta jane te paafte ta fitojne te ardhuren e tyre duke punuar. Shpesh behen lloj-lloj manovrash ketu, qe per ate qe i ben jane te justifikueshme/pranueshme por per te tjeret jo.
 
Para shume vitesh me kujtohet qe ne Elbasan, nje pjese e lypesve vinin tek dera e kishes me shprese per te marre dicka me shume. Pa gjykuar problemin dhe aresyen pse ishin aty, vura re qe kishte dy lloj grup-njerezish, ata qe donin te shpetoheshin per ate dite dhe ata qe donin te ndihmoheshin per te dale nga situata. Kisha u dhe nje grupi te tyre nje kuti me banane per ta shitur ne menyre qe te perdornin fitimin per nevojat e tyre. Nuk arrin te behesh pasanik apo te dalesh nga varferia me nje kuti babane, por ishte dicka, nje litar i hedhur per ndihme dhe nje ftese per te menduar sesi te perdoresh ate qe ke dhe jo te ankohesh per ate qe nuk ke.
Sigurisht qe kishte histori te ndryshme se c’ndodhte me ate kuti babane. Nganjehere ajo qe shitej perdorej e gjitha ate dite per ate nevoje qe ishte me urgjente nga personi apo familja. Nganjehere nje pjese e tyre perdorej thjesht per ushqim. Por nje grua nuk do ta harroj. Ajo vendosi qe te ishte ndryshe: ndau fitimin nga cmimi origjinal i nje kutie banane. Me fitimin e dites se pare ajo bleu nje shishe vaj per gatim dhe me pjesen kryesore te lekeve bleu kutine e bananeve per diten e dyte. keshtu cdo dite ajo beri te njejten gje.
 
Kjo grua kishte nevoje per ndihme, jo thjesht per shpetim. Te tjeret ishin dorezuar ndoshta duke fajesuar brezin, familjen, fatin e keq, pasaniket, padrejtesine, vetveten ndoshta dhe Zotin.
 
Meqe jemi tek Zoti. Krishterimi ofron nje teologji ku Zoti ofrohet edhe si Shpetimtar dhe si Ndihmues. Ka situata ku njeriu vertet ka nevoje per Shpetim. Psh, falja e mekateve personale nuk arrin do te shlyhet me vepra te mira te bera diten, javen apo muajin tjeter. Nuk arrin dot njeriu te fitoje pike te mjaftueshme shpengimi, sepse ne paditurine dhe rebelimin e zemres se vet, do vazhdoje te beje dicka tjeret te papranuar nga Hyji i Shenjte. Sakrificat me kafshe te sjellura ne nje kohe te meparshme i mesuan njerezve (qe donin te mesonin), qe ekziston mundesia qe dikush tjeter (ne kete rast gjaku i nje kafshe) te perdorej si justifikim dhe zevendesim te perkohshem shfajesues. GJithashtu po keta njerez kuptuan qe sakrifica te tilla ishin siperfaqesore dhe nuk mund te zgjidhnin problemin ne rrenje-ne brendesine e njeriut. Prandaj, kur Jezusi u manifestua ne ate krahine te panjohur te Galilese dhe me vone u kryqezua si kurban, ishte i qarte ne mendjen e te vemendshme qe dicka e jashtezakonshme mund te ishte duke ndodhur. Nese Jezusi ishte ne te vertete ai qe po deklaronte, i ardhur prej perjetesise, per t’u bere nje zevendesues perfect per te justifikuar dhe shlyer mekatet e njerezimit, atehere ky do ishte lajm i mire per ata qe ishin te varur tek sakrificat siperfaqesore me kafshe dhe sende materiale. Ata qe kishin nevoje te shpetoheshin nga natyre e tyre qe i shtynte normalisht te benin ate qe Perendia e quan te papranueshme.
Kete rast une e quaj Shpetim, sepse pavaresiht deshires pozitive dhe ngulmimit njerezor per t’u bere me i mire, arrin deri ne nje fare niveli. Dhe kjo jo me informacion te kuptuar ne xhungel, por informacion i ardhur permes njerezve qe degjuan mesazhin hyjnore. Pra dhe kjo miresi qe njerezit perpiqen te arrijne ne menyre te pavaruar e bejne duke kerkuar direkt ose indirekt NDIHME nga burimet hyjnore nga ku vijne percaktimet e asaj qe eshte e mire dhe e keqe, e duhur dhe e gabuar.
Pra une kam arritur ne perfundimin qe ne menyre qe dikush te jete ne rregull me Perendine, ka nevoje te shpetohet, sigurisht duke bere pjesen e vet- te zgjase doren ndersa e terheqin lart.
 
Nderkohe pasi dikush shpetohet, tashme ka nevoje te ndihmohet duke u edukuar per te gjitha burimet e mundshme per t’u perdorur per te kaluar situata te veshtira. Sigurisht, here pas here si dele pa tru ne bejme gabime qe na detyrojne te therrasim per shpetim, por kjo nuk duhet te jete metoda jone e vetme: shpetohu dhe bej ate qe duket ty me mire derisa te biesh ne grope me koke dhe te kerkosh prape per skuader shpetimi. Presupozohet qe me ndihmen e informacionit te dhene prej se larti dhe atyre qe jane ne te njejten rruge si ty, ti mund te marresh vendime me te mira dhe me rezultate me te mira.
 
Cfare mendon ti lidhur me kete? A ke ndogje shembul per ta mbeshtetur apo sfiduar ate qe une shkrova? Te mirepres!

Sfida e vertete

Te sfidohesh dhe te lejosh te tjeret te sfidojne eshte nje cilesi sa e vleresuar dhe e pakendshme. Sfidohen kampionet e boksit, sfidohen bizneset tradicionale me ato bashkekohore, sfidohet traditat, menyrat e te jetuarit, konceptet. Sfidohet besimi, shtyllat ku mbahet dhe ushqimi qe e ben te gjalle. Sfidohet dashuria me nje dashuri me te madhe, me te vertete, me te sinqerte, me sakrifikuese. Dhe apostulli Pal ndersa deklaroi vargjet qe po citoj me poshte i tregoi bashkeudhetareve te tij qe te mos ndjeheshin te vetkenaqur me vetpercaktimin e asaj qe ishin dhe qe benin. Ja thote njerezve qe kishin bere shume, kishin perjetuar shume dhe kishin shume dhunti. I informon per nje nivel tjeter te jetuarit dhe nderkohe i fton sfidueshem te hipin ne anijen tjeter te dashurise. Ju ftoj t’i lexoni sikur i keni pare per here te pare keto vargje dhe te lejoni ujin e fresket te hyje neper damaret e shpirtit e te jape jete duke pastruar blozen e grumbulluar nga nxehtesia e dashurive te tjera. Po të flisja gjuhët e njerëzve dhe të engjëjve, dhe të mos kisha dashuri, do të bëhesha si një bronz që kumbon ose si cimbali që tingëllon. Edhe sikur të kisha dhuntinë e profecisë, edhe të dija të gjitha misteret dhe mbarë shkencën dhe të kisha gjithë besimin sa të luaja nga vendi malet, por të mos kisha dashuri, nuk jam asgjë. Edhe sikur të ndaja gjithë pasuritë e mia për të ushqyer të varfërit dhe ta jepja trupin tim që të digjej, e të mos kisha dashuri, nuk do të më vlente asgjë! Dashuria është e durueshme; plot mirësi; dashuria nuk ka smirë, nuk vë në dukje, nuk krekoset, nuk sillet në mënyrë të pahijshme, nuk kërkon të sajat, nuk pezmatohet, nuk dyshon për keq; nuk gëzohet për padrejtësinë, por gëzohet me të vërtetën, i duron të gjitha, i beson të gjitha, i shpreson të gjitha, i mban çdo gjë. Dashuria nuk ligshtohet kurrë. (1 Korintasve 13: 1-8)

Ec ne drite

1 Gjoni 1:7 “po të ecim në dritë, sikurse ai është në dritë, kemi bashkësi njeri me tjetrin, dhe gjaku i Jezu Krishtit, Birit të tij, na pastron nga çdo mëkat.” Kjo eshte nje te vertetat e mesuara dhe praktikuar gjysme ne komunitete te ndryshme te krishtera. Meqenese ecja jone ne drite eshte e padukshme per komunitetin por e reflektuar ne komunitet, mund te themi me siguri qe lakmusi i te ecurit ne drite eshte bashkesia biblike me bashkebesimtaret e tjere. Kjo nuk do te thote qe keta persona nuk mekatojne, por keta persona nuk e fshehin mekatin e tyre, duke mos u hequr sikur gjithcka eshte ne rregull. Cfare ndodh jo rralle eshte qe kur mekati nuk merret seriozisht ne driten e Zotit, personi perpiqet te fshihet nga te tjeret. Dhe me te drejte, sepse te tjeret nese jane nen drejtimin e frymes se shenjte mund te dallojne qe nje bashkebesimtar po ecen ne mekat.
Por cfare po na inkurajon ketu apostulli Gjon-ai qe e quante veten si te dashur prej Jezusit -eshte qe te mos hiqemi ato qe nuk jemi.
1-Ec ne drite. Shmangju pra erresires te cdo lloj forme. Kush ecen ne erresire ne nje moment apo tjeter do te filloje te beje veprat e erresires. Pra, te dy faktoret jane te rendesishem: Kush ecen ne erresire fillon te beje vepra te erresires, dhe kur ben vepra te erresires, do shtyhet te shkoje drejt erresires.
2-Ec ne driten e ndershmerise me vetveten. Mos bej pakt me asnje lloj mekati sepse ai do te mbaje deren hapur per te tjere qe te vijne me pas. Mos e genje veten si thote Apostulli Gjon ne kete leter, sepse njeriu njihet nga veprat jo nga deklaratat apo nga deshirat.
Ndersa i ekspozohemi drites, gjaku i Krishtit na pastron nga CDO mekat. Pra, ne testohemi nese vertet besojme qe Krishti na fal mekatet e perseritura, ato qe i quajme te turpshme apo te neveritshme dhe ato qe te perjashtojne nga bashkesia me njerezit e tjere. Gjoni po na thote qe nese ecim ne drite, pa hile, pa rrena por ne te vertete, Krishti na fal nga cdo mekat. Pike.
Shenja e bashkesise me te besimtaret e vertete eshte vula e dukshme e dikujt qe ka vendosur te ece ne drite.
Si po ecen ti sot?