Devotshmeria si cilesi ne zvogelim

Psalmi 12:1 “Na shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.”
 
Sa e sikletshme eshte kur e bejme kete lutje! Eshte nje lutje dhe rrefim deshperimi qe e ka bere Davidi dhe mund ta beje kushdo prej nesh kur kerkon te beje gjene e duhur dhe shikon qe rreth teje bejne ate qe duket e lehte, e perfitueshme, por jo e vertete.
Psalmisti ne vazhdimin e ketij psalmi flet per buzet genjeshtare, (Secili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar), por dhe per fjalet e pastra te Zotit (Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë).
Jezusi thote qe cfare ka njeriu ne shpirt, do nxjerre nga goja. Kur fjalet e pastra te Perendise banojne ne shpirt, atehere njeriu thote te verteten.
A mund te jete nje besimtar buzeperdredhur? Pra flet si te verteten dhe te genjeshtren? Bibla thote JO. Nje besimtar nuk mund te thote normalisht si te verteten dhe genjeshtren, sepse ne eshte duke genjyer qellimisht diku, do te genjeje pa kuptuar dhe aty ku nuk kishte ne plan.
Beje zemren te paster, dhe do te thuash te verteten ne cdo situate.
Ne kete periudhe Adventi, pritjeje ndoshta eshte mire te mendojme se kujt i ngjajme me shume: psalmistit apo atyre per te cilet psalmisti ankohet?

Duke ndjekur Yllin

Para dy ditesh u lajmerua qe do te dale serisht “Ylli i Bethlehemit” ne hapesiren qiellore. Te them te drejten nuk di sesa persona ishin te interesuar per ta pare kete gje sepse ne fakt eshte shume personale dhe asksuh  nuk mund te thote me saktesi kur nuk dime se cfare njerezit mendojne dhe bejne. Por sigurisht shfaqja e ketij ylli, i ben shume te mendojne mbi historine e nje ylli qe eshte shenuar ne librin e shenjte. Nje yll levizes qe drejtoi disa njerez te mencur te vinin ne Bethlehem dhe te gjenin te persalindurin Mbret. Historia e ketyre dijetareve do mbetet pjeserisht e pakuptueshme per pjesen me te madhe te njerezve qe ndoshta do mjaftohen me ate qe ose ka ndodhur ose jo-dhe jeta vazhdon. Por per te tjere qe kerkojne shenja ne qiell e ne toke, per ata qe kerkojne te kuptojne me shume mbi jeten dhe qellimin e saj, cfare ka ndodhur me keta dijetare te mencur eshte e rendesishme. Them te mencur sepse ata nuk erdhen duarbosh ne audience e nje mbreti. Erdhen me dhurata per mbretin e porsalindur. Te ben te mendosh se nga ka ardhur historia e dhuratave te Krishtlindjes. Vecse ndryshimi ishte qe dhuratat e dijetareve ishin per mbretin, ndersa tonat ja bejme njerezve te dashur, atyre qe ndoshta na i bene vjet ose e dime qe do te na i bejne edhe kete vit 😊.

Keta dijetare nuk u “perplasen” aksidentalisht me kete yll, por ishin ne kerkim te asaj qe do te ndodhte. Sic nje miku im thote shpesh “arrita te kuptoj shenjat” dhe keta dijetare arriten te lidhin shenjat qe i profetizuari Mbret i Judenjve por qe do te ishte bekim per te gjithe kombet erdhi. Erdhi foshnja e shenjte dhe disa e pane, te tjere e njohen, te tjere u shqetesuan, ca u terbuan. Te sinqertet dijetare nuk mund te mashtroheshin per here te dyte nga i babezituri per pushtet, Mbreti Herod dhe e lane me gisht ne goje. Sot ndersa Krisht-Lindjen si feste e presin shume ne forma te ndryshme, une ftoj secilin te reflektoje dhe te gjeje veten ne nje prej personazheve te historise. A do ishe ti nje dijetar ne kerkim te yllit, apo nje Herod qe do te zhduke cdo yll qe i kercenon shkelqimin e asaj qe zoteron? A do te ishe ti nje Mari qe do te thoshte “Ja ku jam sherbetorja jote, u befte me mua sipas fjales tende” apo nje fetar qe i pelqen te vazhdoje nje tradite te trasheguar pa e ditur as aresyen dhe as thelbin? A do te ishe ti nje bari i thjeshte qe do te ngazellonte nje lajm i papritur nga te panjohur apo nje hotelexhi qe ende nuk ka dhome te lire sot per Mbretin qe do te linde? A do te ishe ti nje Jozef qe do t’i besonte nje endrre apo nje Simeon qe pret ne lutje ardhjen e Mesias? Eshte mire qe te pakten nje here ne vit, secili te mendoje te gjeje rolin e vet ne dramen hyjnore – persa kohe jemi ende ne “enderr” mund te zgjedhim te ndryshojme rolet, sepse kur gjithcka behet e dukshme do te mbetemi me rolin qe zgjodhem. Uroj qe ta gjeni yllin e mengjesit, pa ardhe ende dielli.

Mbushuni me Fryme

Luka 1:39-44  Dhe në ato ditë Maria u ngrit dhe shkoi me nxitim në krahinën malore, në një qytet të Judesë, dhe hyri në shtëpinë e Zakarias e përshëndeti Elizabetën. Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë, dhe thërriti me zë të lartë, duke thënë: “Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd. Dhe përse po më ndodh kjo, që nëna e Zotit tim të vijë tek unë? Sepse, ja, sapo arriti në veshët e mi zëri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.

Maria sapo kishte marre lajmerimin engjellor qe ajo do te ishte “e virgjera qe do te sillte ne toke Shpetimtarin”. Brenda disa ditesh ajo u nis te takoje Elisabeten. Engjelli i kishte thene, si nje lloj shenje konfirmuese per te besuar ate qe Zoti i kishte premtuar asaj, qe Elisabeta ishte shtatzene ne muajin e gjashte, pavaresisht se kishte qene shterpe gjithe jeten dhe ishte ne moshe te thyer.

Shohim qe Maria nderkohe kishte mbetur shtatzene me Jezusin, sepse femija ne bark te Elisabetes kerceu kur zeri i Maries u degjua. Sigurisht Elisabeta nuk do e kishte kuptuar qellimin e kercimit te bebit, nese nuk do te ishte mbushur ne ate moment me Fryme te Shenjte dhe te profetizonte.

Ju ftoj te mendoni mbi “mbushjen me Frymen e Shenjte”. Nese dikush mbushet atehere nenkupton qe ka qene i zbrazet ose qe Fryma merr kontroll. Sido ta interpretojme kete pjese, na fton te shohim rendesine te qenurit te mbushur me Fryme, sic apostulli Pal u thote Efesianeve (Kap 5 v18). Nese apostulli po u thote besimtareve te mbushen me Fryme do te thote qe eshte nje ngjarje qe duhet te ndodhe here pas here. Mbushja me fryme nuk ka te beje me vulosjen e besimtarit me Frymen e Shenjte kur fillon te besoje. Bibla flet per disa eventimente qe kane ndodhur ne jeten e besimtareve ne Bibel dhe duhet te jemi te kujdesshem te mos i njesojme ne nje eveniment. Bibla flet per “pagezimin ne Fryme”, “mbushur me Fryme”, “drejtuar nga Fryma”, “paralajmeruar nga Fryma”.

Nderkohe sot po shohim vec te mbushurin me Fryme. Lexoni per me shume studim ne kete teme vargjet e meposhtme:

Veprat 2:4; 4:8,31; 7:55; 9:17; 13:9,52;

Luka 1:67, Eksodi 31:3

Pjesa me praktike qe nje besimtar te mund te mbushet me Fryme eshte ne bashkesi me besimtare te tjere “duke i folur njeri–tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj, duke e falënderuar vazhdimisht për çdo gjë Perëndinë dhe Atin, në emër të Zotit tonë Jezu Krisht” Efesianeve 5:19-20

Pyesni veten, a ju ndodh te ndiheni te mbushur me fryme pas takimeve me bashkebesimtaret e tjere?

Nese, ndiheni te zbrazur ne fryme ndoshta pervec moskalimit te kohes personale me Zotin ne Bibel dhe ne lutje, ju mungon bashkesia me ata qe therrasin Zotin me zemer te paster. Mendo per kete!