Reflektime nga demtimi ne supermarket

Nje zhurme u degjua ne anen tjeter te marketit dhe disa vajten te shohin se c’ndodhi. Ne mes te nje katrahure te kavanozave te thyer, ishte nje plake gjysme e hutuar dhe gjysme e turperuar. Ndersa shumica e njerezve thjesht po vezhgonin, dikush u afrua dhe u perpoq te ndihmonte ne pastrim. U afrua dhe manaxheri i marketit dhe i tha: “S’ka gje, do e pastrojme ne kete”. Plaka qe me zor po rrinte ne kembe, tha: “Si do ta paguaj une kete dem qe bera?” Menaxheri ju pergjigj buzagaz: “Mos ki merak nene, kemi siguracion per raste te tilla, na mbulon ai. Ti shko ne shtepi”

Me beri te mendoja per siguracionin qe kemi si besimtare. Sa here qe bejme rremuje jeten tone dhe demtojme dhe te tjere, jo rralle vuajme me denimin e brendshem te fajit te bere. Faji eshte aty, na flet, na kujton qe ne jemi gabimtare dhe na duhet te paguajme. Kjo eshte e drejte apo jo. Te largohesh fshehtas me shprese qe nuk te pa askush nuk e largon ndjenjen e fajit, vec te jep idene qe shmanget pasoja e te paguarit te demit. Nese do e konsiderojme pagesen e Krishtit ne kryq si siguracion per jeten tone, a do te kemi mjaftueshem guxim dhe besim te bejme “claim”, pra te themi qe kemi te drejte qe te jemi te falur. Kerkon besim tek informacioni i marre qe siguracioni i prere nga Zoti Jezus mbulon dhe mekatin tim.

Mrekulli! Sot do te jetoj i lire nga denimi. Shpresoj dhe ajo plaka do te fleje e paturperuar per demin ne supermarket. Shpresoj dhe ti lexues i dashur, te besosh ne premtimin e Perendise per ty dhe te thuash: “Faleminderit Krishtit, jam i falur”.

Jeta e perjetshme ne kohen e tashme

Jezusi tha këto gjëra, pastaj i ngriti sytë drejt qiellit dhe tha: “O Atë, ora ka ardhur, përlëvdo Birin tënd, që edhe Biri yt të të përlëvdojë, sepse ti i ke dhënë pushtet mbi çdo mish, që t’u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë. Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar.

Ungjilli sipas Gjonit 17:1-3

Kur flasim per jeten e perjeteshme shpesh e perkthejme perjetesia. Por bibla na meson qe perjetesia dhe jeta e perjetshme jane dy gjera te ndryshme.

Ai e ka bërë të bukur çdo gjë në kohën vet; ka vënë madje përjetësinë në zemrat e tyre, pa i dhënë mundësinë asnjë njeriu të zbulojë veprën që Perëndia ka bërë nga fillimi deri në fund.

Predikuesi 3:11

Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme

Ungjilli sipas Gjonit 3:16

Perendia ka vendosur perjetesine ne zemrat e njerezve. Prandaj bibla na thote ne vende te ndryshme qe jeta e njeriut vazhdon dhe pas asaj qe ne i themi rendom “vdekje” – vdekja e trupit fizik. Perendia banon ne perjetesi sic thote vargu tek Isaia

Sepse kështu thotë i Larti dhe i Madhërishmi që banon përjetësinë dhe emri i të cilit është i “Shenjti”: “Unë banoj në vendin e lartë dhe të shenjtë dhe bashkë me atë që është i penduar dhe i përulur nga fryma, për të ngjallur frymën e të përulurve, për të ngjallur frymën e të penduarve.

Isaiah 57:15

Pra Perendia ka vendosur perjetesine ne zemrat tone, por vetem ata qe besojne ne Jezus Krishtin do te kene jete te perjetshme.

Cfare eshte jeta e perjetshme? Sipas asaj qe lexuam me part tek Gjoni 17 eshte :”të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar

Kush beson ne Jezus Krishtin fillon udhetimin e njohjes se Perendise, dhe kjo do te vazhdoje ne perjetesi.

Njohja qe flet Jezusi eshte intime, e ngjashme me ate qe permendet tek Zanafilla.

Adami njohu Evën, gruan e tij, e cila u ngjiz dhe lindi Kainin.

Zanafilla 4:1

Njohja e Perendise eshte nje proces i nje marredhenie intime. Apostulli Pal ben nje krahasim tjeter me intimitetin ne martese kur krahason kishen si nusja e Krishtit. Ndryshimi qe ka nje marredhenie martesore ne cift nga marredheniet e tjera eshte intimiteti fizik. Ne cift nuk ka rroba ne mes, nuk ka gjera te fshehura. Cifti krijon intimitet dhe pa pranine e drites sepse e di qe tjetri ashte aty ngjitur. Te njejten intimitet qe perpiqen te na shpjegojne Krishti dhe apostujt, kerkon Perendia qe ne te kemi deshire per Te. Ta njohim Ate edhe kur nuk e shohim dhe kur duhet erresire. Pse? Sepse ne jemi bere NJE me te per shkak te Krishtit. Ne kemi marre sot jeten e perjetshme.

Kjo jete e perjetshme nuk eshte jeta pas vdekjes, sic do te mendojme perciptaz. Kjo eshte marredhenia njohese me Perendine. Prandaj ata qe jane te krishtit nuk do e njohin vdekjen e dyte, sepse do te jene direkt ne pranine e Perendise.

Ndersa vdekja ka treguan gjithmone ndarjen dhe largimin, jeta tregon bashkimin dhe afrimin. Pra jeta e perjetshme sic Jezusi thote eshte TE NJOHIM PERENDINE DHE ATE QE AI KA DERGUAR, JEZUS KRISHTIN.